Tijd voor jezelf, me-time even Zen. Veel moeders vinden dat het hun daar aan ontbreekt. Ik denk dat je het wel hebt, maar niet altijd ziet. Dat had ik althans.
In de kerstvakantie merkte ik het vooral. Mijn meisje wilde de eerste paar dagen niks liever dan maximaal 40 cm uit mijn buurt zijn. Heel erg gezellig natuurlijk, maar soms een béétje teveel van het goede. Op één of andere manier kreeg ik mijn rust niet meer. Ik kon niet meer over dingen na denken, ik voelde me kortom net zo als al die gestreste moeders die op tijd zijn naar ‘me-time’.
Drie momenten dat ik even alleen ben
En ineens begreep ik waar het mij aan ontbrak. Die twee à drie keer per dag dat ik even rust heb om me heen. Dat ik tien minuten voor me uit staar, mijn leven overdenk, de dag de revue passeert en ik me bewust ben van dingen die ik nog moet doen en dingen die al deed. Die momenten helemaal alleen, terwijl er ergens op de achtergrond een kind tv kijkt of knutselt of speelt. Of wanneer mijn twee lievelingsmensen samen aan het spelen zijn, grapjes maken en ik ze soms vol liefde zit te bekijken terwijl ik mijn eigen moment heb. Dat ik achteloos naar de vogels in de tuin zit te staren. Die momenten heb ik elke dag; tijdens het afwassen.
Lees ook: Hoe integreer je ‘me-time’ in het dagelijks leven?
Wij hebben namelijk geen afwasmachine. En hoewel dat ongeveer bovenaan mijn verlanglijstje staat, realiseerde ik me deze vakantie dat ik dan wel een hoop me-time mis. Tijdens het afwassen valt namelijk niemand me lastig (behalve dus in de kerstvakantie ;-)). Hoef ik niet na te denken bij wat ik doe, is het altijd lekker warm van het water (ik ben nogal een koukleum) en heb ik echt tijd om rustig na te denken. Want eerlijk gezegd worden die tien minuten er ook wel eens vijftien… of twintig.