Afgelopen weken heb je verschillende artikelen kunnen lezen over digitaal minimalisme. Na het lezen van dit boek was ik helemaal om. Maar wat was nu precies mijn ervaring met digitaal minimalisme?
Inmiddels is het al een aantal weken geleden dat ik het boek heb gelezen en pas ik het nog steeds toe. Met ups en downs. In het artikel Heb jij een afzonderingstekort? schreef ik al over wat ik merkte toen mijn hoofd meer tijd kreeg voor losse gedachtes, doordat ik minder podcasts en luisterboeken luister. Hier lees je nog meer ervaringen.
Ik ben minder chagrijnig
Vooral toen ik het boek nog aan het lezen was en nog geen apps had verwijderd, viel het me ineens op hoe vaak ik vooral Anna afsnauwde als ze me stoorde tijdens een spel, terwijl ik iets aan het typen was of als ik een hoofdstuk uit wilde lezen. Dat laatste gebeurt nu nog steeds (want ik lees nu papieren boeken), maar die eerste twee niet en dat scheelt toch best wat snauwen op een dag 😉 Bovendien, als het gaat om lezen dan vind ik ook gewoon dat ze moet leren om niet te gaan tetteren, maar even te wachten tot ik m’n bladzij uit heb. Dat doe ik bij haar ook. Maar vooral als ik een spelletje aan het spelen was, schaamde ik me een beetje als ik zat te mopperen als er iets anders van me gevraagd werd. Want wat is nou níet belangrijker dan een zinloos spelletje?
Het is echt afkicken
Die eerste dagen/weken merkte ik vooral dat het wel echt afkicken is. Net zoals toen ik stopte met roken, was ik er best veel mee bezig overdag en had ik steeds de neiging om m’n smartphone te pakken. Maar dan, als ik hem pakte, was er niks op te vinden en legde ik hem weer terug. Maar het ‘pak-ritme’ zat er gewoon helemaal in. Ik werd er zelfs een beetje onrustig van.
Lees ook: De dag dat de wereld verging en het NOOIT meer goed zou komen
Ik heb veel meer tijd!
En wat natuurlijk een groot voordeel is, is de extra tijd die je hebt. Cal Newport zegt daarom ook dat je eerst nieuwe hobby’s moet zoeken voordat je stopt met je smartphone. En daarin heeft hij wel een punt, want als je je heel erg gaat vervelen is het natuurlijk extra aantrekkelijk om je smartphone weer te pakken. Dit heb ik gedaan met mijn tijd:
- Ik ruim meer op | Ons huis is echt veel minder rommelig, omdat ik tussendoor veel meer opruim. Hier heb ik dus ook minder stress door, omdat ik vaak dacht: “Oh ja, ik moet dat ook nog allemaal opruimen!”
- Ik lees veel meer | Lezen was op zich al een hobby en dat doe ik dus nu veel meer. Zoveel mogelijk papieren boeken, zodat mijn smartphone uit zicht blijft. Al heb ik wel ebooks voor in de avond.
- Ik leer een nieuwe taal | Ik ben een nieuwe taal aan het leren met Duolingo. Wat grappig is, is dat Duolingo vaak tussen de oefeningen door wat statistieken laat zien en daarin zeggen ze onder meer: “15 minutes a day can teach you a language. What can 15 minutes of social media do?”
- Ik pak (opruim-) projecten aan | Ik ben begonnen om de zolder weer een beetje aan kant te maken en ook de kelder wordt opgeruimd. Ondertussen ben ik aan het bedenken welke hobby ik kan gaan doen als ik daarmee klaar ben. In de zomer heb ik buiten genoeg te doen, maar ’s winters is dat lastiger. Of nou ja, ik kan ook een winter-buiten-hobby gaan zoeken natuurlijk. Hebben jullie nog tips?
Ik voel me gelukkiger
Eén van de kwalijkste dingen van onze telefoonverslaving, is denk dat we allemaal vinden dat we er teveel op zitten. Althans, veel van ons. Ik in ieder geval. En dus doe je voortdurend dingen die je eigenlijk niet wil. En als er één ding is wat ik heb geleerd, dan is het wel dat autonomie en het gevoel dat jíj de controle hebt, essentieel is om gelukkig te zijn. Hoe meer je dat gevoel hebt, hoe gelukkiger je bent.
Lees hier alle artikelen van afgelopen weken over Digitaal Minimalisme:
Goede tip, van die nieuwe hobby’s! Welke taal ben je aan het leren?
Ik ben Zweeds aan het leren. M’n man ook. Gaan we met vakantie naartoe. En Anna is Engels aan het leren 😀
Wauw wat een hoop heeft het je opgeleverd! Dat is de moeite van het proberen zeker waard.