In de afgelopen twee maanden had ik al mijn social media uit staan. Ja echt. En ik heb gewoon lekker gegeten, gewandeld, foto’s gemaakt en leuke dingen gedaan zónder dat iemand het wist (behalve dan de mensen die erbij waren en die ik het persoonlijk had verteld).
Ik dacht: het is vakantie, ik wil écht rust, dus ik neem twee maandjes afstand. Yuri zei: ‘Beleef je een keer wat, deel je het niet’. En dat is waar, want ik had zo’n leuke vakantie en zó interessant ook voor jullie om te lezen, maar ik dacht; ik moet gewoon genieten, ik hoef niet alles te delen.
Ik heb een beetje een haat-liefde verhouding met social media. Die ‘haat’ heeft drie redenen:
- De mensen die dingen delen waarvan ik denk: ‘waarom moet ik dat weten!?’
- De negatieve dingen die tóch voorbij komen (Nee, er is géén complot ze weten gewoon óók niet precies hoe het moet)
- De mensen die wél interessante content delen waardoor ik constant word afgeleid
De liefde bestaat uit het feit dat het natuurlijk geweldig is dat je door social media oude klasgenoten kunt blijven volgen die ondanks hun idiote gedrag op school tóch goed terecht zijn gekomen en een paar bloedjes van kinderen hebben gekregen (waarvan je je dan afvraagt of die in hun tienerjaren hun vader of moeder achterna gaan). En dat ik contact hou met (verre) familie en vrienden. En tegelijkertijd kun je nieuwe mensen leren kennen, omdat je met iedereen in contact kunt komen die hetzelfde interessant vindt als jij.
En je kunt zelf ook allemaal interessant dingen delen. Want het zit denk ik toch een beetje in de mens dat als je iets leert, dat je dan automatisch je kennis wil overdragen, we zijn niet voor niets groepsdieren. Ik heb dat tenminste heel sterk, ik vind het jammer als alles wat ik leer en ervaar bij mij stopt.
Daarom besloot ik dus al ruim twee maanden geleden dat ik in september weer ging bloggen (omdat ik het schrijven en delen zo mis!), maar om eerst twee maanden afstand te nemen van ‘het delen’.
Hoe het beviel
Het beviel op zich best, die rust en de ruimte die je hebt als je niet door timelines hoeft te scrollen. Ik had ineens een volledige score op de dagelijkse vraag die ik mezelf stel: Ben ik tevreden over mijn sociaal mediagebruik? Nou, ja dus. Al twee maanden!
NIEUWS | Tegelijkertijd moet ik eerlijk bekennen dat het scrollen op social media vrij snel was vervangen door het scrollen van nieuws. Omdat ik ‘snel’ nieuws en celebrity-sores wilde vermijden, had ik alle nieuwssites geblokkeerd met uitzondering van het NRC en de Volkskrant. Dus raakte ik enorm veel tijd kwijt aan het lezen van lange achtergrondartikelen en toen besloot ik om maar gewoon NOS en Nu weer aan te zetten, omdat ik dan tenminste na de kop meestal klaar was met lezen. Maar goed, het bleef zonde van mijn tijd. Gelukkig heb ik in dat opzicht wel een beetje discipline, waardoor ik toch vaak minder dan uur per dag actief ben op mijn telefoon (incl werk-gerelateerde dingen).
SORRY | Maar goed, na een maand voelde ik me schuldig ten opzichte van de mensen waarbij ik wel vaak een klein like’je of berichtje achterliet, want ik had immers niet uitgebreid gedeeld dat ik twee maanden offline ging, dus wat zouden ze wel niet denken? Zouden ze teleurgesteld in me zijn? Maar algauw realiseerde ik me dat 1) mensen meer met zichzelf bezig zijn dan met mij en 2) als mensen zich er druk over zouden maken, dan zouden ze dat volgende maand wel weer vergeten zijn.
EENZAAM | En toen hier de school weer begon en mijn sociale afspraken afnamen mistte ik het echt. Gewoon het gevoel dat je onderdeel uitmaakt van een samenleving. Dat je weet wat ‘bekenden’ doen. Maar goed, toen moest ik nog maar anderhalve week. En gelukkig had ik Whatsapp nog.
Dus wat heeft twee maanden social media me nou gebracht? Nou, ik denk dat het al met al wel wat tijd heeft opgeleverd en het ‘omgaan met de telefoon’ was een stuk makkelijker, omdat de telefoon gewoon minder aantrekkelijk is. Maar goed, ik gebruik sowieso facebook een twitter niet op mijn telefoon, dus het is alleen instagram dat echt afleid (ik heb op mijn computer ook een timeline-blocker die ik kan uitzetten voor een bepaalde tijd, zodat ik nooit meer dan 5 a 10 minuten scroll).
Wel leuk dat ik er weer ben. Ook op de website natuurlijk. Ik heb hem een beetje gerestyled, een oud logo hergebruikt die eigenlijk best nog mooi was en ik heb inmiddels zo’n twintig concepten klaar staan voor de komende maanden. Want schrijven blijft toch leuk. 🙂
Wat heb jij allemaal gedaan in juli en augustus?
Lees ook: Het ‘lege leven’ zonder social media
…en: Een ‘slow’ weekje (zonder social media, nieuws & ‘verbeter jezelf in 3 stappen’)
Heerlijk! Ik ben ook steeds meer & meer offline <3
Tja dat oude rellende (vage) bekenden een gezin hebben betekend nog niet dat ze goed terecht gekomen zijn. Maar ik snap de ontdekkingen die je zonder google/facebookresultaat misschien nooit had geweten.
Vroeger en dat was nog maar 25 jaar terug, gingen we gewoon bij iemand langs en dan zag je onderweg nog eens wat of eenmaal dáár aangekomen was ‘die en die’ er ook. Nu zit je te wachten tot iemand reageert op whatsaap. Een kille omgeving van een scherm met tekst, verder niks te beleven.
En toch heb ik veel belevenissen te danken aan het internet.
Al mijn dates zijn via internet geweest. In het echt heb ik nooit iemand kunnen aanspreken die ja zei.
Ik neem een gemiddelde met kijken op mijn foon. Ik reageer niet meer op elk bliepje direct. Dat geeft meer controle over mezelf.
Gek genoeg kán ik mijn apps niet uitzetten want dan denken ze dat ik ben gestopt met leven, als ze geen antwoord terug krijgen.