De kluizenaarsmaand, dit is hoe het ging!

Zoals ik een maand geleden aankondigde heb ik deze maand social media, nieuws, televisie en allerlei andere ‘invloeden’ afgezworen om te kijken wat dit voor effect had op mij. De maand is voorbij en dit is hoe het ging.

De maand is eigenlijk nog niet voorbij natuurlijk, maar stiekem ben ik er maandag al grotendeels mee opgehouden. En daar was ik blij mee, ik was er namelijk ook wel een beetje klaar mee. Ik mis sommige contacten (blogs/twitter) en inspiratie (podcasts/boeken). Maar verder was het goed te doen, al was ik niet op alle vlakken zo ‘kluizenaar’ als de bedoeling was. Dit schreef ik halverwege de maand en dit zijn mijn conclusies na afloop:

Geen social media: heerlijk!

Qua social media gebruik ik vooral twitter & facebook. Dat ik dat niet gebruikte, scheelde zoveel tijd! En ik merkte dat vooral het gebrek aan Facebook me een stuk rustiger maakt. Mijn probleem is dat ik bij alles wat mensen plaatsen ga doordenken. En over de reacties van anderen. En soms ga ik mezelf onbewust toch vergelijken. Het zijn gewoon teveel prikkels waar ik iets mee ‘moet’. Dus heb ik besloten dat ik daarmee ga stoppen. Met vrienden althans, de pagina’s gebruik ik voor werk en blog en vind ik dan wel weer fijn. Ik zal ook gewoon pagina’s leuk blijven vinden en lid blijven van groepen, maar ‘vrienden’ moeten me maar op een andere manier zien te vinden.

Twitter miste ik overigens wel. Het grote verschil is dat ik op Twitter bijna alleen ‘vreemden’ heb zitten en daar ga ik niet zoveel over nadenken. En bijna alle mensen die ik volg op Twitter heb een zelfde interesse: bloggen, moederschap, natuur, geschiedenis en/of humor.

Als derde social mediakanaal gebruik ik overigens ook regelmatig Pinterest. Dit miste ik niet zozeer, want ik gebruik het bij vlagen, maar afgelopen dagen toen ik van mezelf weer inspiratie mocht opzoeken, werd ik er toch wel weer heel blij van. 🙂

Overigens, omdat ik tijd over had om op mijn omgeving te letten, ben ik een beetje begonnen met fotograferen. Ik zit er dus weer over te denken om mijn Instagram-account nieuw leven in te blazen. Maar daar ben ik nog niet uit.

Geen tv: vooral bewuster gekeken

Dit ging op zich wel goed, maar helemaal zonder tv lukt niet zo. Vooral op dagen dat ik moe ben en geen zin heb om te computeren en niet kan lezen (vanwege moe), dan is er weinig anders te doen. Wel heb ik een stuk minder gekeken dan normaal en heb ik heel veel oninteressante programma’s en actualiteitenrubrieken overgeslagen. Ik keek eigenlijk voornamelijk sport. En deze fantastische Netflix-serie die we met het hele gezin keken.

Geen blogs: ik mis het!

Wat ik echt heb gemist zijn blogs! Voor mij zijn blogs de manier om in ‘contact’ te zijn met mensen die over dezelfde dingen denken/twijfelen. Ook zijn er een aantal bloggers waar ik erg blij van word en die ik ook heb gemist. En ik miste de inspiratie.

Geen zelfhulpboeken: oké.

Deze las ik al niet meer zoveel, dus dat heb ik niet echt gemist. Podcasts mistte ik wel een beetje, maar gelukkig had ik een aantal hele mooie luisterboeken.

Geen nieuws: wat heerlijk!

Bij nieuws heb ik een beetje hetzelfde als bij Facebook, ik denk er teveel over na. En daarnaast besteedde ik ook behoorlijk veel tijd met het scrollen naar ‘achterklap’ bij nu.nl 😉 Ik heb me nu voorgenomen om qua nieuws alleen nog de NRC te lezen, aangezien we daar een abonnement op hebben en daar veel (genuanceerde) achtergrondverhalen in staan. Minder waan van de dag. En ze doen nog een beetje moeite voor goede journalistiek.

Minder luisterboeken: waarom?

Deze regel sloeg eigenlijk nergens op, aangezien je door luisterboeken juist lekker in je coconnetje komt. Dus deze heb ik laten zitten. Ik heb veel boeken geluisterd zelfs, zoals deze prachtige van Tatiana de Rosnay

Zo min mogelijk afspraken: oeps…

Dit is niet echt gelukt, aangezien ik al een aantal afspraken had staan. En daarnaast werd het ook nog herfstvakantie en ik kan moeilijk van mijn gezin verwachten om de hele dag thuis te blijven zitten. Dus eigenlijk heb ik niet minder afspraken gehad dan normaal, eerder zelfs meer denk ik…

☆ En wat leverde het op?

Wat ik vooral interessant vond is wat voor extra dingen er ineens zijn. Zo heb ik echt meer aandacht gehad voor de natuur (lees: de vogeltjes in de tuin) en ik heb meer opgeruimd. Allemaal in de tijd dat ik normaal gesproken door mijn timeline scroll als ik op de waterkoker wacht voor de thee ofzo. Ook denk ik dat mijn hoofd een stuk rustiger was, waardoor ik over sommige persoonlijke dingen beter na kon denken. Ik had een aantal ‘Eureka!’ momenten en ik ben nu – op dit moment – eigenlijk behoorlijk rustig en zen.

Daarnaast heb ik veel gewerkt. Ook hier heb ik geprobeerd om mijn gebrek aan prikkels en mijn rustige hoofd in te zetten om beter na te denken over wat nu echt belangrijk is op het werk. Via MindMeister heb een mooie mindmap gemaakt. Ik ben begonnen aan een online cursus google analytics. Ik merk dat ik vooral van die podcasts die schreeuwen wat je moet doen om booming te worden!! soms een beetje de focus kwijt raak.

Wat ik ook erg prettig vond, is dat thuis echt thuis was. Vooral door facebook was thuis niet alleen maar voor mijn gezin, maar ook voor al mijn klasgenoten, studiegenoten, mijn oude collega’s, huisgenoten, familie (en hun familie), (oude) vrienden, kennissen, ouders van Anna’s klasgenoten, (oude) buren. En dan ook nog die van Yuri. Echt niet te doen. Ik realiseerde me dit extra toen Anna vertelde dat er al een paar kinderen uit haar klas (groep 3/4) waren die een smartphone hebben. Dan is school dus niet meer op school en thuis niet meer met je gezin. Dan heb je altijd iedereen overal bij je. Dat lijkt me best heftig in je jeugd. Wanneer juist die cocon van het gezin extra belangrijk is (als die veilig is tenminste).

Ik ben echt blij dat ik vóór de smartphone ben opgegroeid. Want dat merkte ik ook, ik dacht verschillende keren terug aan ‘vroeger’. Toen het leven nog niet zo druk was, er niet zoveel keuzes gemaakt hoefden te worden en er niet zoveel van mij verwacht werd. Toen er maar een paar dingen belangrijk waren. En ik realiseerde me dat Anna dit vroeger nooit echt zal kennen.

Dus ik denk dat ik toch zo’n geitenwollensokken moeder word, die haar heel ouderwets opvoedt met thee en koekjes en ‘hoe was het op school?’ En die haar lekker laat spelen met fantoomvrienden (die altijd precies doen wat ze wil) i.p.v. whatsapp. Zo’n moeder die haar de aandacht geeft als ze (vreselijke, langdurige) dansjes doet voor de tv, zodat ze geen YouTube kanaal hoeft te beginnen. Zodat ze later, als haar leven helemaal wordt vol geperst met media, reclame en héél veel mensen, altijd weer even terug kan denken aan haar vroeger.

Toen het leven nog gewoon simpel was, met een paar dierbare mensen en niet zoveel onzin.

☆ Lees ook: Oktober als (soort van) kluizenaar
…en: Een maand als kluizenaar – halverwege