Een maand als kluizenaar – halverwege

Begin oktober besloot ik tot een media- en mensenluwe maand, omdat ik bij vlagen gek word van al die mensen en meningen en de twijfels die dit bij mij teweeg brengt. Maar hoe gaat het? Kom ik helemaal tot rust of word ik gillend gek? Een update!

Nog even in het kort, dit is de opdracht deze maand:

• Geen social media
• Geen tv
• Geen blogs
• Geen zelfhulpboeken
• Geen nieuws
• Minder luisterboeken
• Zo min mogelijk afspraken

(Lees hier de uitgebreide versie)

De eerste dag van mijn challenge merkte ik meteen verschil. Ik had wat werk te doen en daar begon ik meteen aan. Vaak zit ik nog even de social media te checken en blogs te lezen voordat ik daadwerkelijk ga doen wat ik van plan was. De avond leek meteen een stuk langer.

Verder ging het eigenlijk prima. Het gebrek aan nieuws is echt heerlijk. Door tweetdeck (waar ik zakelijke tweets inplan) en mijn man weet ik dat er iets speelt met Friezen, maar ik heb echt geen idee wat. Heerlijk toch? Ik hoopte ook dat ik de Pietendiscussie helemaal aan me voorbij kon laten gaan, maar daar belde helaas iemand over… 😉 Maar in plaats van de Fear of Missing Out heb ik het gevoel dat ik een soort heilige graal bezit. De eerste keer dat ik in overtreding was, is toen ik hoorde dat Pechtold opstapte. Toen heb ik toch stiekem een artikel daar over gelezen (bij een kwaliteitskrant overigens). Ook betrapte ik mezelf er op dat ik de huis-aan-huis las, maar dat is meer reclame dan nieuws en ik bekeek alleen de overlijdensadvertenties. En afgelopen weekend kon ik niet nalaten om even op de Bild.de te kijken nadat we de Duitse voetballers hadden afgedroogd 🙂

Facebook en Twitter links laten liggen is geen probleem. Ik mis het af en toe wel om dingen te zenden (had ook stiekem iets geplaatst over de Televizierring, met een linkje naar Historiek, waardoor ik het kon scharen onder de ‘zakelijke’ tweets. ;-))

Niet tv-kijken is lastiger. Behalve Expeditie Robinson heb ik ook voetbalwedstrijden gekeken. En af en toe kijk ik mee. De tv staat hier best veel aan en anders moet ik me echt opsluiten in slaap- of werkkamer. Maar ik kijk geen pulp-tv (behalve Expeditie Robinson) en geen nieuws- en actualiteitenrubrieken. Al die meningen, pfff….

Geen blogs lezen vind ik jammer, maar scheelt wel veel tijd. En hierdoor verminderen de ‘sociale verwachtingen’, ik voel me niet schuldig dat ik niets lees. Ik maakte wel twee overtredingen, namelijk toen ik een mail kreeg van Jeanine dat ze een nieuwe website heeft, moest ik natuurlijk stiekem even spieken. En ik was nieuwsgierig naar Romy’s nieuwe stukjes, maar daarvan heb ik alleen de titels gelezen en ze niet geopend. Ik heb nog heel wat bij te lezen straks 🙂

Minder afspraken heb ik nog niet echt, want er stonden er al een aantal. Maar daarover heb ik in het tweede deel van de maand meer te vertellen.

Thuis is thuis

Het leukste aan deze ervaring tot nu toe, is dat thuis echt thuis is. Ik heb geen connectie met mensen van school, mensen van vroeger of ‘de maatschappij’. Ik werd wel even opgeschrikt toen ik ongevraagd werd toegevoegd bij een groepsapp van ouders van school, maar die is zo groot dat ik hoop dat hij een beetje rustig blijft. Mijn thuis is mijn man, mijn kind, mijn meubels, mijn planten, mijn hobby’s en de paar mensen die ik graag zie. Mijn kleine domein. We hebben zelfs toevallig deze maand een flink stuk extra schutting om ons huis gezet, dus mijn achtertuin is ook helemaal ’thuis’.

Wat ik ervan heb geleerd en wat ik allemaal heb gedaan laat ik weten aan het einde van de maand.

Dus, gillend gek? Absoluut niet. Helemaal kluizenaar? Ook niet. Maar wel lekker rustig. Lekker thuis.