Veel mensen hebben moeite met nee zeggen. Maar als je ja zegt tegen een verzoek, zeg je ook nee tegen je eigen tijd. Misschien goed om over na te denken voordat je weer eens teveel ja zegt.
Je tijd is schaars en dus moet je prioriteiten stellen. Waar je geld altijd terug kunt verdienen, komt tijd nooit terug. En dus moet je er extra zuinig mee omgaan. En beseffen dat er teveel te doen is in de tijd die je hebt. Het is niet zoals met geld dat je op een bepaald moment genoeg hebt. Je hebt nooit ‘genoeg’ tijd. Tenzij je goed leert om nee te zeggen (en alle andere tips op deze website opvolgt ;-))
Jouw tijd vs. hun tijd
En waar je misschien voor jezelf een goed overzicht hebt van wat je wilt, komen er altijd mensen op je pad die iets van je tijd willen. Een kind dat aandacht wil, een pakketbezorger die aanbelt, een broer die belt, een baas die je een opdracht geeft, een collega die hulp vraagt. Vaak zijn het maar kleine dingen, maar omdat er zoveel van zijn op een dag, slokt het tijd op.
dat je eigen tijd
niet zo belangrijk is’
En dat is vervelend als je heel veel moeite hebt om nee te zeggen. Helemaal als het om iets kleins gaat, waarbij iemand misschien denkt: “Nou, dit duurt maar een kwartier”. Maar als er acht mensen zijn die een kwartier van je tijd nodig hebben, dan ben je minimaal twee uur van je tijd kwijt. Bovendien geef je het signaal af dat je eigen tijd niet zo belangrijk is, waardoor je uiteindelijk waarschijnlijk nog véél meer tijd kwijt bent. Voor één ja. Een goed boek om te lezen als dit herkenbaar is, is De Oneminute manager en de apenrots.
Lees ook: Boekentip | De One Minute Manager en de apenrots
En bedenk je goed dat – de tijd je doorbrengt met je collega of met een opdracht die je eigenlijk helemaal niet wilt – je niet meer zelf kunt besteden. Waardoor je misschien later thuis komt of eigen projecten blijven liggen. In het ergste geval krijg jíj een slechte beoordeling omdat je je collega’s werk aan het doen bent, in plaats van je eigen.
Waar je allemaal nee tegen zegt
Waar je dus ja zegt tegen andermans werk of iets waar je zelf helemaal geen zin in hebt, zegt je nee tegen je gezin omdat je later thuis komt. Tegen je collega met wie je aan een project werkt. Of je zegt nee tegen een kleine pauze waar je even aan toe was.
Maar het ergste is nog dat je eigenlijk nee zegt tegen je eigen tijd. Je zegt eigenlijk dat je niet belangrijk genoeg bent, dat de ander zijn tijd belangrijker is dan die van jou. En dat werkt nog heel veel uren na. Ook omdat er zeker mensen hier gebruik van gaan maken. Je bent ook uren kwijt die je gaat besteden aan piekeren: “Waarom laat ik over me heen lopen?”. Uren die je besteedt irritatie, omdat die collega nu wéér iets komt vragen.
Als je ja zegt tegen iets dat niet jouw taak is of wat je niet wilt, zeg je eigenlijk nee tegen jezelf.
Ben jij goed in nee zeggen?
Lees ook: Timemanagement | Hoe doe je dat en wat heb je er aan?
Boekentip: De Oneminute manager en de apenrots.
Wat een mooie insteek. En ergens heb je helemaal gelijk.
Tegenwoordig zeg ik gelukkig een stuk makkelijker nee. Maar het heeft ver moeten komen voor ik in zag dat het oké is om voor jezelf te kiezen. Heel wat ups & downs en therapiesessies later, maar ik kan wel zeggen dat ik tegenwoordig een stuk beter ben ik voor mezelf kiezen.
Het blijft denk ik ook altijd wel lastig. Omdat je inderdaad voor jezelf moet kiezen, maar je (ik althans) word er ook weer blij van om anderen te helpen, dus waar is de grens?
Mooi gezegd! Ik had het nooit zo bekeken, maar ja, je hebt helemaal gelijk. Ik heb er jaren over gedaan, maar het lukt mij nu meestal goed om ‘nee’ te zeggen als iets mij niet ligt of als ik het niet wil/kan doen. En als ik voel ik ‘ja’ ga zeggen terwijl ik misschien toch liever ‘nee’ zou zeggen en dat niet doe want moe/overvalt me/moeilijk te weerstaan/etc. vraag ik altijd of ik er later op terug mag komen. Dat helpt mij goed.
Mooi artikel! Ik zeg steeds vaker nee en dan ook zonder reden (want je houdt toch niemand tevreden…) Ik kies steeds meer voor mezelf en mijn gezinnetje.
Bij ons was ook best een shift toen Anna werd geboren, ineens waren héél veel dingen niet meer zo belangrijk. Wat dat betreft werkt de natuur ook gewoon een beetje mee denk ik 🙂