Ga naar de inhoud

3 (persoonlijke) tips tegen verlegenheid

Bron: Pixabay
Vroeger was ik een héél verlegen meisje. Inmiddels ben ik helemaal geen verlegen meisje meer, dankzij drie dingen die bij mij veel hebben veranderd.

Op de basisschool was ik zo’n meisje dat totaal niet opvalt en die zich in heel veel situaties het liefst ergens achter een meubelstuk wilde verstoppen. Ik durfde niet tegen mensen te praten en was vreselijk onzeker. Elke zomer – als ik weer heel veel tijd thuis (waar ik gewoon mezelf kon zijn) was geweest, nam ik me voor om het opgedane zelfvertrouwen weer mee te nemen naar het nieuwe schooljaar en zo werd de verlegenheid elke jaar een stukje minder. Maar eigenlijk deed ik maar wat.

Pas toen ik me er echt in ging verdiepen wat verlegenheid nou eigenlijk is en hoe je er vanaf komt, heb ik echt grote stappen gemaakt. Ik ben echt geen verlegen meisje meer. Alleen zijn er nog een paar situaties waarbij ik me nog niet helemaal op mijn gemak voel, omdat mijn ’trucs’ niet altijd goed werken. Maar in de meeste gevallen werken ze dus wel!

1. Verleg de aandacht

Verlegen mensen zijn eigenlijk behoorlijk narcistisch. Wij denken namelijk dat als wij een ruimte binnenkomen dat íedereen meteen alles uit z’n handen laat vallen, naar ons kijkt en een mening over ons heeft. Eigenlijk vreemd, aangezien de meeste verlegen mensen zichzelf helemaal niet bijzonder vinden. Hoe halen we het dan in ons hoofd dat andere mensen ons wél zo belangrijk vinden? De realiteit is dat veel mensen vooral met zichzelf bezig zijn.

Lees ook: Wanneer kon het me eigenlijk ineens schelen wat anderen dachten?

Ik probeer in sociale situaties niet aan mezelf te denken, maar aan de mensen die ik tref. Ik probeer de aandacht op hén te vestigen en te zorgen dat zíj zich op hun gemak voelen. Door bijvoorbeeld dingen te vragen of complimenten te maken.

2. Neem het initiatief

Dit punt heeft mij echt het meest geholpen. Een basis van verlegenheid is namelijk volgens mij dat verlegen mensen niet houden van onverwachte situaties, omdat ze niet weten hoe ze daarmee om moeten gaan. Zo werkt het bij mij tenminste. Dus wat je dan doet, is zorgen dat je de situatie in de hand hebt. Ik merkte dit heel erg als journalist; toen ging ik naar wildvreemde mensen toe en was ik nooit verlegen. Omdat ik precies wist wat ik ging doen, ik had me voorbereid, ik nam het initiatief. Een voorbeeld voor hoe je dit in het dagelijks leven kunt toepassen. In het verleden kwam ik wel eens verjaardagen binnen en mompelde ik ergens ‘hallo, ook allemaal gefeliciteerd’ en ging ik zitten in een hoekje. Dan sta je eigenlijk meteen al met 0-1 achter, omdat niemand weet wie je bent, iedereen wel ziet dat je weinig interesse hebben in de rest van de mensen op de verjaardag en ik voelde mezelf behoorlijk lullig. Hoe anders is het als je een verjaardag binnenkomt en meteen iedereen een hand geeft, feliciteert, de mensen die je kent vraagt hoe het is? Dan voel je je zelf alvast veel beter. En als je dan zelf begint met een vragenvuur bij de buurman of -vrouw, dan zit je die verjaardag echt gebakken!

Bron: pixabay / TheVirtualDenise

3. Vergroot je zelfvertrouwen

Verlegenheid is natuurlijk voor een deel te wijten aan een gebrek aan zelfvertrouwen. Dat was vooral in mijn jeugd tenminste de aanleiding. Inmiddels is mijn zelfvertrouwen eigenlijk behoorlijk goed. Ik denk ook niet dat dit bij mij nog een rol speelt bij mijn verlegenheid. Hoewel ik soms wel onzeker ben over mijn verlegenheid, die nog nooit helemaal weg is.

Lees ook: 1 tip voor meer zelfvertrouwen

Dit zijn bijvoorbeeld situaties waarbij ik het nog steeds moeilijk heb:

  • Als ik in een ruimte ben met veel mensen. Ik ben echt liever een uur met een vreemde in een kamer dan vijf minuten met tien goede bekenden. Er zijn teveel prikkels, ik heb geen overzicht en geen initiatief. Dit trek ik alleen als ik zelf gastvrouw ben en weet dat er altijd wel iemand nog koffie wil. Of als de mensen bijvoorbeeld bij een verjaardag in kleine groepjes gaan praten, dan probeer ik de rest van de meute stiekem te vergeten.

  • Als ik totaal onverwachts word aangesproken. Chitchats op straat vind ik nog steeds doodeng. Ik begin dan ook echt te stotteren en duik meteen in mijn soort ‘verlegenheids-‘ coconnetje. Dit gebeurt overigens niet alleen bij vreemden, maar ook bij goede bekenden en soms zelfs bij vrienden. Onverwachte ontmoetingen zijn niet echt aan mij besteedt
  • Bij erg dominante mensen. Van die mensen die meteen de ruimte ‘opeisen’. Daar gaat mijn zelfvertrouwen aan duigen en dan raak ik meteen mijn initiatief kwijt. Hier moet ik eigenlijk gewoon wat meer op oefenen, maar ik ken gelukkig niet zoveel hele dominante mensen.

Dus het is nog niet helemaal over, maar ik ben blij met mijn ‘vooruitgang’. Het belemmert mijn leven niet meer, ik krijg de aandacht die ik verdien (dat klinkt heel arrogant, maar echt iedereen verdient het om meer te zijn dan een zwijgend meubelstuk) en ik ben zelfverzekerd. Zelfs op de meeste situaties met veel mensen weet ik me staande te houden en ik heb er zelfs vertrouwen in dat ik het ooit helemaal de baas word.

Dus heb je last van verlegenheid? Probeer de tips en laat het me vooral weten als het werkt! 🙂

Lees ook: Meditatie: wie ik elke dag 10 minuten ben
… en: 1 tip voor meer zelfvertrouwen

Meer inspiratie: 29 leuke & nuttige boeken over zelfontwikkeling, mindfulness, timemanagement & geluk

Ben jij erg verlegen?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *