Ik ben een tamelijk relaxte moeder. Iedereen die mij kent zal dat beamen. Ik heb zelden stress. En Anna moet me eerder aansporen dan dat ze het slachtoffer wordt van mijn stress. Hoe ik dat doe? Nou, zo:
Ik ben niet altijd relaxt hoor. Ik heb ook mijn ‘valkuilen’. Koken bijvoorbeeld bezorgt mij vaak stress. Afgelopen week nog bonjourde ik Anna de keuken uit, omdat ze de hele tijd aan mijn hoofd zat te tetteren, terwijl ik een recept met vier (!!) pannen aan het lezen en uitvoeren was. En net terwijl Anna nérgens anders kon spelen dan in de keuken (hoe is het mogelijk?). Toen was ik niet relaxt. En dus besloot ik daarna dat de zakjes gewoon weer de keuken in gaan, want dan heeft Anna misschien iets vaker dorst (vanwege het zoutgehalte), maar ze heeft wel een leuke moeder (= een leuke jeugd).
Maar goed, ik denk dat er een paar basisregels zijn om een relaxte moeder te zijn. Niet alle regels zijn heel makkelijk uitvoerbaar en daarnaast heb ik ook nog het geluk dat ik maar één kind heb, die gelukkig niet haar eigen haren uit haar hoofd trekt (wat broertjes en zusjes dus wel zouden doen waarschijnlijk). Maar ik denk dat je met deze tips toch een eind komt.
1. Zorg voor voldoende slaap
Er zijn nu vast al moeders die gillend vaststellen: “Oh, mijn lievelingswens, maar echt niet te doen”. Ik geloof daar niet zo in. Behalve in de eerste maanden is het best te doen om voldoende slaap te krijgen. De meeste onvoldoende slaap komt mijns inziens niet omdat er een kind wakker is (uitzonderingen, zoals ziektes daargelaten natuurlijk), maar omdat er andere dingen belangrijker worden geacht dan op tijd naar bed gaan. Als je weet dat je kind wakker wordt, ga er dan lekker om 22.00 uur in! En wordt je kind (vanaf een bepaalde leeftijd) om 06.00 uur wakker? Laat haar gewoon liggen. Anna wordt ook wel eens vroeg wakker en dan leg ik gewoon uit dat het nog te vroeg is om eruit te gaan en dat ze moet blijven liggen totdat ik haar eruit haal. Vanaf ongeveer 2 jaar begrijpen ze dat sowieso wel. En als ze niet luisteren, gewoon weer in bed stoppen. Als ze echt klaarwakker zijn, kun je altijd proberen om ze de volgende dag voor het slapen gaan een marathon te laten lopen, zodat ze dan in ieder geval goed doorslapen. Overigens is mijn devies; een nachtje slecht slapen kan prima, twee nachten misschien nét, maar ga dan echt de tweede dag om 21.00 uur naar bed, zodat je weer helemaal kan opladen.
Mocht dit niet lukken, dan is er ook nog de optie om gewoon overdag bij te gaan slapen als het kind slaapt, naar school is of iemand oppast. Ik ben er namelijk van overtuigd dat je met slaapgebrek nóóit een relaxte moeder kan worden.
2. Zorg voor voldoende eten
Honger is echt mijn nummer 1 chagrijnig-maker. Je hebt dan gewoon letterlijk een gebrek aan energie en dat is nooit goed. Echt 9 van de 10 mensen die niet ontbijten zijn volgens mij gestrest. Want mensen die niet gestrest zijn nemen daar namelijk gewoon tijd voor. Niet alleen vanwege de broodnodige energie, maar ook omdat het gewoon éven een momentje rust is in de dag. Een momentje voor jezelf. Ik ben zelfs zo asociaal dat ik mijn ontbijt gebruik om nu.nl te checken en eventueel leuke artikeltjes te lezen op mijn smartphone. Terwijl Anna tegenover mij zit. Maar als ik moet praten komt er toch vooral een hoop gebrom uit ’s morgens, dus lijkt dit me gezelliger. En de andere maaltijden hou ik heel netjes mijn telefoon weg. Zorg overigens naast de gewone maaltijden ook voor genoeg tussendoortjes, want echt: honger maakt je grumpy!
3. Onthoud dat het niet voor altijd is
In Anna’s eerste vier jaar heb ik best wel veel ‘gelaten’. Mijn carrière stond tamelijk stil en dat was soms best lastig, dan voelde ik me echt zo’n kansloze thuisblijfmoeder (niet dat elke thuisblijfmoeder kansloos is natuurlijk hoor, helemaal niet! Ik ben alleen niet zo’n moeder moeder, voor wie het moederschap zaligmakend is) en had ik het idee dat ik me te erg ‘opofferde’. Maar dan onthield ik altijd: het is maar vier jaar en dan heb ik weer veel meer tijd! En dan is het goed te doen. Ik raad echt elke ouder aan om in ieder geval die eerste vier jaar wat minder te gaan werken, omdat het zo’n mooie tijd is en je dan in plaats van ’tropenjaren’ echt de gelukkigste jaren van je leven hebt. En kan dat budgetair niet, ga gewoon in een kleiner huis wonen; kinderen hebben meer aan liefde dan aan ruimte.
Maar ook na vier jaar zit je aan veel dingen ‘vast’, zoals leerplicht en schoolvakanties. Je kunt minder makkelijk dingen met je Lief doen. Allemaal dingen die ook maar een beperkt aantal jaren duren. Hoe oud zijn kinderen dat ze alleen thuis kunnen blijven? En ach joh, over 18 jaar zijn ze het huis alweer uit! En heb je zeeën van tijd om al je ambities en dromen nog waar te maken! Voor nu: chill!
4. Herken ’tijd voor jezelf’
- Als je naar je werk rijdt en weer terug
- Nadat de kinderen op bed liggen
- Als je man de kinderen ergens mee naartoe neemt
- Als je een boek leest terwijl je kind rustig speelt
- Als je in bed ligt na te denken
- Als je naar familie en vrienden gaat
- Als je op de wc zit
- Als je wacht totdat je kind klaar is op de wc
- Als je het huis schoonmaakt
- Als je de was ophangt
- Als je afwast…
Ik heb kortom echt genoeg tijd voor mezelf. Soms wat teveel zelfs (met name die afwas… ;-)) Maar dan moet je er wel van genieten als tijd voor jezelf, anders heb je er natuurlijk niks aan. En desnoods ga je sporten ofzo, waardoor je Lief wel op móet passen en je dus ook weer tijd voor jezelf hebt.
5. Geniet!
Het grote verschil tussen een gestresste moeder en een relaxte moeder is dat die eerste zich irriteert als het kind weer niet opschiet om naar school te gaan en dat die tweede zich erover verbaast dat het kind zelf haar schoenen al kan aantrekken. Geniet er dus van! Dat is volgens mij ook belangrijkste reden dat het écht belangrijk is om een relaxte moeder te zijn. Niet alleen omdat voor je kind (en voor jou!) veel fijner is, maar vooral omdat je anders veel te veel mist van ‘het leven’.
Ze worden zo snel groot he 😉
