Soms gebeuren er dingen in je leven, waarvan je niet precies weet wat je er filosofisch mee moet. Of je er überhaupt iets mee moet. Zoiets gebeurde onlangs met de stortbak van ons toilet. Dit is het verhaal.
Vorige week ging ik voor het slapen gaan naar het toilet. Terwijl ik doorspoelde irriteerde ik me aan de vergeelde, oude, vieze stortbak. Ons toilet ziet er namelijk best mooi uit, maar die stortbak is me een doorn in het oog. ‘Oh wat zou het toch heerlijk zijn’, verzuchtte ik, ‘als we een huis konden kopen. Dan zette ik er gewoon een mooie witte stortbak op en dan zou ik me er nooit meer aan ergeren’. Als je – zoals ons – in een huurhuis woont, dan doe je dat namelijk niet, want dat is een zaak van de woningstichting.
Terwijl ik naar boven liep dacht ik ineens bij mezelf: ‘Wat maakt het ook in hemelsnaam uit wat voor kleur die stortbak heeft? Wil ik dáárom een koophuis? Zodat ik een witte stortbak kan kopen? Zijn dit nou de zaken waar het in het leven om draait? Wat voor kleur de stortbak van het toilet heeft? Wordt mijn leven nou daadwerkelijk anders als ik een witte stortbak zou hebben?
Toen ik in bed lag, stond ik er nogmaals bij stil hoe totaal onbelangrijke dingen soms zo belangrijk lijken te zijn. Omdat we alle randvoorwaarden al hebben gaan we ons druk maken om allerlei loze dingen. Want hoe fijn ik het ook zou vinden om een koophuis te hebben, gelukkiger zal het me niet maken. Net als een witte stortbak. De dingen die me gelukkig maken heb al. Tenminste, is dat eigenlijk zo? Dát zijn de dingen om daadwerkelijk wakker van te liggen. Niet van een lelijk geel ding in huis, die ook nog eens puur functioneel is.
Maar misschien is het een goed teken dat ik me druk maak over onbelangrijke dingen. Omdat ik de tijd heb en de ruimte om me om die onbenulligheden druk te maken. Dat mijn leven zo volmaakt is dat ik in een soort fase 2 zit, het perfectioneren van daadwerkelijk álles. Alleen gaat de fase een beetje de verkeerde kant op, want de denkruimte die ik over heb kan ik beter besteden.
En daarna viel ik in slaap.
En week later en kregen we lekkage in het toilet. Iemand van de woningstichting kwam langs en zag al gauw wat er aan de hand is: de stortbak was stuk, hij moest vervangen. Dus nu hebben we een witte stortbak.
