#9 •Winterwandeling • Stockfoto’s • Drukke moeder

Welkom bij een nieuw weekoverzicht. De week dat het sneeuwde! En dat we ondanks dat veel wandelden en zelfs een beetje van de kou genoten (hier hoort een verontwaardigde emoticon) 😉

Over chillen en op de ‘blaren’ zitten met je billen?

Ik heb – net zoals de meeste moeders vermoed ik – soms last van het schuldgevoel dat ik niet genoeg tijd maak voor mijn dochter. Ik zie haar vrij veel, omdat ik meestal vrij ben als zij vrij is, maar toch doe ik niet per se zo heel veel met haar. Ik zit wel netjes uit school te wachten met thee en koek, maar meestal wacht daarna een was of een stofzuiger. Omdat ik ook geen vrije tijd heb zónder haar doe ik al het huishouden als zij er is. Woensdagmiddag zat ik echter met haar aan tafel. En ik had een tamelijk lange to-dolijst (de woensdagmiddag is echt mijn meest deprimerende middag omdat je dénkt dat je extra tijd hebt, maar die tijd verdampt altijd ofzo). Maar ik zat met haar aan tafel en ik dacht: “Schijt”. Ik vond mezelf een hele chille moeder dat ik zo met haar aan tafel zat. Niet dat ik verder veel deed.

Maar goed, ik had hierdoor een flinke achterstand en dus begon ik de donderdag uiterst productief, want anders ging ik het niet redden. Ik moest werk met achterstallige huishoudklusjes combineren en ik was dus de hele dag in touw. Maar blaren? Ik vond het eigenlijk heerlijk, ik snap op dit soort dagen nooit zo goed, waarom ik dagen chill. Want behalve wanneer ik een boek lees nadat ik huis aan kant heb, word ik van al dat lome gedoe eigenlijk helemaal niet blij. En donderdag vouwde ik gewoon gezellig de was op, terwijl Anna puzzels maakte (waar ik af en toe mee hielp) en zo hadden we ook gewoon tijd samen. En ik naaide haar sjaal en ze vond mij zo lief en als ze mij een cijfer moest geven hoe goed ik voor haar zorgde dan kreeg ik een… 100! Aldus Anna. (Dat kwam overigens omdat ik – nadat ik een zeemeerminstaart voor haar had genaaid – zo’n hekel had aan naaien dat ik zei dat ik nooit meer gingen naaien, dus ze waardeerde het extra dat ik het tóch voor haar deed)

Maken overigens meer moeders dit soort inschattingsfouten?

Wandelen door de wildernis

Precies een week geleden, toen het vorige weekoverzicht online kwam, liepen Yuri, Anna en ik over de hei en door het bos. Zoals ik al eerder vertelde, zijn we door een paar boeken helemaal into outdoor. En dat komt mooi uit, want ik denk dat veel wandelen hét medicijn is tegen een winterdip. Dus kochten we allemaal wandelschoenen en startten met ons eerste serieuze wandeltocht van 7 kilometer. Eerst een stuk hei, toen een stuk loofbos, dennenbos, een gezellige lunch en toen weer terug. Voor Anna was het haar eerste serieuze wandeling en dat ging behoorlijk goed. Ondanks de kou. Want het was dus wel vrij koud, maar we hadden twee broeken aan en dikke sokken.

En net toen Yuri ons wilde vastleggen bij een bevroren watertje kwam er warempel echt wild uit de bossen geschoten! Twee reetjes! Dus op bovenstaande foto zie ik wild. Grappig dat dit dus is vastgelegd.

Mijn fotoskills en jezelf blijven

Verder las ik afgelopen week dit artikel van Cynthia, die al heel lang blogt en nog steeds schrijven het leukst vindt, waardoor ze de YouTube trein mistte en waarschijnlijk heel veel geld en roem is misgelopen. Ik realiseerde mee weer hoe ik soms ook het gevoel krijg dingen niet goed te doen, omdat ik iets niet doe wat andere bloggers wel doen: foto’s maken. Toevallig is de foto helemaal bovenaan deze blog een zelfgemaakte foto, maar verder gebruik ik altijd foto’s van Pixabay. En ik denk soms: als ik professioneler wil bloggen, zou ik dan niet moeten gaan fotograferen? Maar het punt is, ik vind fotograferen wel leuk, maar niet zoals op blogs. Met witte achtergronden en lichtroze kussens. Alleen natuurfoto’s en foto’s van Anna vind ik leuk om te maken. En die zijn – behalve nu dus – vaak niet zo geschikt voor op een blog. Ik wil helemaal geen opstellingen maken en hele dure meubels kopen om mijn volgers te laten zien wat voor flitsend leven ik heb. Ik wil schrijven. Over alles. Ook over lelijke dingen. Dus jullie moeten het doen met foto’s van anderen. Ik heb me alleen voorgenomen, dat als jullie allemaal massaal lid worden van mijn nieuwsbrief, mij gaan volgen op Facebook, Twitter & Pinterest en ik echt booming word? Dan zal ik er wat geld voor uitgeven en stockfoto’s plaatsen. Okè?

En ik had nog een paar onderwerpen waar ik over wilde schrijven, maar ik schrijf dit artikel op donderdagavond en zoals je net hebt kunnen lezen, heb ik een hele druk dag achter de rug! Dus ik ga nu – nadat ik echt heel goed bezig ben geweest – trots en voldaan chillen op de bank met een boek en wijn.