Inmiddels is het alweer een paar maanden geleden dat ik hem uit had: ‘Opgeruimd‘ van de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo. De zogenaamde Konmari-methode leerde mij iets heel belangrijks. Het gaat niet om tijd, maar prioriteit.
De methode van Marie Kondo werkt een beetje als volgt: eigenlijk gooi je heel veel weg, maar dat klinkt negatief. Dus gaat het vooral om de spullen die je houdt, de dingen die je blij maakt. Je vraagt je bij elke voorwerp in huis af ‘does it spark joy?’ En als dat wel zo is, dan mag je het houden. Met als gevolg dat je dus een hele hoop weggooit en over blijft met een huis vol spullen waar je blij van wordt. Nou ja, op je administratie na dan 😉
Maar de Konmari-methode gaat – voor mij in ieder geval – verder dan ‘spullen’. Naast dat we teveel spullen hebben en te weinig ruimte, had ik ook teveel te doen en te weinig tijd. Zoals iedereen eigenlijk. En waar ik al jaren probeer om alles wat ik wil in een zo kort mogelijke tijd te proppen, door middel van slim timemanagement, doe ik het nu anders. Ik doe minder. Ik probeer beter mijn focus te houden op wat écht belangrijk is (en me gelukkig maakt) en ik ‘gooi’ dingen weg. Ambities, maar ook soms contacten die negativiteit of stress veroorzaken. Of vermoeiende kwesties en twijfels.
Van timemanagement naar joy sparkles
En waar ik in het verleden soms zo gefrustreerd werd van het feit dat ik me niet goed hield aan mijn nieuwe time-management-methode, leg ik nu de focus bij prioriteiten stellen. Eigenlijk is alles prioriteit en wat het niet is, doe ik gewoon niet meer. Of nou ja, zo simpel is het niet helemaal, maar ik moet in ieder geval niet teveel lage prioriteiten-dingen doen, want dan ben ik nooit klaar.
En bij alles wat ik doe, denk ik even goed na of ik overal wel zo blij van word. Daar heb ik nu ook gewoon tijd voor.
Word jij blij van je taken en de mensen om je heen?
