Het is 4 jaar geleden dat ik de langste dagen van m’n leven beleefde. De dagen dat ik moest wachten tot Anna werd geboren. Officieel was ze 9 dagen over tijd, voor mijn gevoel echter 30 dagen…
1 mei 2011 – Vanaf deze dag verwachtte ik haar. Ik wilde graag thuis bevallen en vanaf 1 mei mocht dat, dus was ze welkom.
3 mei 2011 – Ervan overtuigd dat ze vroeg zou zijn, ging ik alvast niet naar mijn moeders verjaardag op 3 mei, voor het geval de bevalling dan begon. Mijn moeder woont namelijk 1,5 uur rijden en ik ben de enige in huis met een rijbewijs, dus vandaar.
Ik had me goed voorbereid op de bevalling. Ik had lichtverteerbare spullen in huis maakte zelf leuke spelletjes die we dan konden doen als we moesten wachten tot de weeën erger werden. Een schoonzusje deed ruim 24 uur over de bevalling, dus zoiets hield ik ook in de planning.
13 mei 2011 – Een vriendinnetje van de pufcursus die pas de 18e was uitgerekend, beviel. Dit betekende dat er van de 7 van de club die al bevallen waren, 6 te vroeg waren. De statistieken zagen er voor mij dus niet goed uit, maar voor haar ook niet en zij was ook te vroeg bevallen. Ik hield dus hoop op een snelle verlossing.
Omdat ik graag mijn conditie een beetje op peil wilde houden, liep ik elke dag een rondje langs een parkje met een eendenvijver. Ik begon met een groot rondje, die steeds kleiner werd totdat ik uiteindelijk alleen nog maar tot de ingang van het park kwam (twee stappen van ons huis)
En toen gebeurde het. De eendjes kregen jongen!! Zo frustrerend dat zij al met hun kleintjes konden pronken en ik niet. Ik had echt het gevoel dat de hele wereld druk was met leuke dingen, terwijl mijn wereld maar stil bleef staan. Ik zag ook echt o-ve-ral roze en blauwe vlaggetjes hangen. En al die pufmeiden die postten de hele dag foto’s van hun kroost.
De uitgerekende datum
22 mei 2011 – De dag dat ik was uitgerekend, gebeurde er niks. Mijn beste vriendin was echter een dag te laat bevallen en dat vond ik dan ook nog wel te doen.
23 mei 2011 – Toen gebeurde er natuurlijk ook niks.
24 mei 2011 – Moest ik weer naar de verloskundige. Deze afspraak had ik toch echt niet meer in de planning! Als er over een week nog niks gebeurde zou ik worden gestript. Ik moest dus nog een week kansloos wachten… en weer een nieuwe afspraak maken…
Om de weeën op te wekken en omdat Roland Garros in volle gang was, had mijn Lief de kreten van Maria Sharapova opgenomen, in de hoop dat deze mij zouden inspireren 😉 Die zouden we de komende dagen nog vaak horen…
Mijn vriend kon zich inmiddels ook niet meer concentreren op zijn werk en dus gingen we de hele dag maar samen series kijken. Zonder dat hadden we het echt niet gered, want ik kon al vanaf maand 7 geen boeken meer lezen in verband met mijn concentratieverlies.
27 mei 2011 – Er was weer een vriendinnetje bij de pufclub uitgerekend en ik smeekte haar om toch vooral niet eerder dan mij te gaan bevallen, want dat kon ik niet aan. Uiteindelijk zou zij ook 9 dagen te laat bevallen en werden we allebei ingehaald door een ander pufmeisje.
Ik was zo blij toen bleek dat ik uitgerekend was in mei, omdat ik dat de mooiste maand van het jaar vind. Maar de dagen tikte door en straks werd het juni!
29 mei 2011 – Een pufvriendinnetje die pas op 2 juni was uitgerekend beviel! Hoe oneerlijk!! Ik raakte nog depressiever. Inmiddels kon ik eigenlijk net om het huis heen lopen en weer terug, ik had geen energie meer en had echt geen idee hoe ik deze dagen nog door moest komen…
30 mei 2011 – Het werd avond, we keken naar een kreunende Maria Sharapova op Roland Garros en ik voelde wat buikkrampen. Meteen heel snel achter elkaar, dus alle zelfgemaakte spelletjes waren niet nodig, want ik zat meteen in een weeënstorm, die steeds heftiger werd.
31 mei 2011: Daar was ze!! – En op de allerlaatste dag van mei (jippie!) om 02.30 uur werd het allermooiste meisje op aarde geboren!
