Er is weer een week voorbij, de vijfde alweer in de huidige weekoverzichten-reeks. En wat voor een week! Ik overleefde zonder to-do lijst, at heerlijk en kwam weer een beetje op Instagram.
Ik vertelde de vorige keer al dat ik een beetje in de eindejaarsblues verkeerde en toe was aan vakantie. Nou, dat kwam dus goed uit. We hadden tot nu toe een erg fijne vakantie. Niet helemaal vakantie, want we krijgen altijd bestellingen binnen in de winkel en klantenservice enzo, maar toch hebben we een stuk meer tijd voor elkaar en doen we leuke dingen enzo.
Oké, we deden vooral nuttige dingen. Laminaat leggen op de zolder bijvoorbeeld. Maar daar wil ik jullie niet elke week mee vervelen, dus volgende week weer een update.
Kerst: hapjes, puzzelen en blij zijn met elkaar
En we vierden dus kerst! Gezellig met z’n drietjes. Met tijd voor elkaar, spelletjes, lekker eten en… een puzzel van Jan van Haasteren. Twee zelfs. We begonnen op kerstavond met één van 500 stukjes en tijdens de kerstdagen waagden we ons aan 1000(!) stukjes. Best een pokkewerk zeg ik eerlijk, maar ook wel weer vermakelijk. Ook aten we heerlijk dingen en voor de verandering deden we het makkelijk qua eten. Waardoor manlief ons kon helpen met de puzzel i.p.v. de hele dag in de keuken te staan. Op Tweede Kerstdag gingen we naar de supermarkt en kochten daar (met veel korting) heerlijke ‘leftovers’ die we zo in de oven konden schuiven. Echt een tip dit: laat Eerste Kerstdag lekker zitten en koop Tweede Kerstdag heerlijk eten voor weggooiprijzen (en als je het niet koopt, wordt het ook daadwerkelijk weggegooid, dus je kunt je met een goed gevoel vol eten :-))
Grootmoeders recept?
Al die makkelijke maaltijden, die heerlijk smaakten, deden me weer twijfelen over iets waar ik best regelmatig mee bezig ben. Ik vind het namelijk heel vervelend dat ik niet goed kan koken. Mijn planning is slecht en ik heb niet zo’n fantastische reukzin, dus je kunt wel nagaan. Ik kan best iets koken, maar zo’n Italiaanse pastamoeder waar haar zeven zonen elke vrijdagavond aan tafel schuiven ben ik beslist niet. En eigenlijk vind ik dat vervelend. Ik zou namelijk graag zo’n moeder willen zijn met een paar succesreceptjes, waar Anna straks op haar 45ste nog voor thuiskomt, voor de heerlijke lasagne of groentesoep van mama. Zo’n ‘grootmoeders’ recept. Alleen is zo’n recept voor mij een hele opgave. En dan denk ik, waarom zou ik Anna steeds met groot gevaar (want er mislukt nog wel eens wat of het is smakeloos) blootstellen aan mijn ambitie. Terwijl ze bijvoorbeeld heerlijk kan smullen van bloemkoolroomschotel uit een pakje. Alleen, dat pakje kan ze op haar 45ste ook zelf kopen, daarvoor hoeft ze niet naar mama.
Maar eigenlijk begin ik me steeds meer af te vragen of ik dat niet eens moet loslaten, dat idee van ‘grootmoeders’ recept waar Anna later voor thuiskomt. Misschien moet ik gewoon hopen dat ze haar oude ouders af en toe bezoekt voor een goed gesprek, plezier en liefde of een avondje lekker knutselen. Want dat kan mama dan weer wel.
Een e-reader cadeau!
Om even terug te komen op kerst. Wij doen eigenlijk nooit aan cadeau’s met kerst, maar mijn man plotseling wel. En dus kreeg ik een e-reader cadeau! Ik las al e-booken, zoals ik vorige week liet weten – en zodoende hadden we het er wel eens over, dat een e-reader toch ook wel fijn zou zijn, zo lekker rustig aan je ogen enzo. En nu heb ik er dus één! Ik ben er zo blij mee! Ik heb nu de komende drie maanden een gratis kobo abonnement, dus ik kan helemaal los gaan met boeken. Ik had in twee dagen De Aanloopman uit en ben nu bezig in Buzz Aldrin, waar ben je gebleven? Allebei zijn het aanraders.
Make-up loze zondag
Jaren geleden hoorde ik wel eens iemand zeggen: “Ik ga echt de deur niet uit zonder make-up” en ik dacht: “Doe normaal!” Helaas ben ik inmiddels ook ‘verpest’ en ga ik bijna nooit de deur uit zonder make-up. Behalve op zondag. Of nou ja, bijna dan.
Het kwam allemaal doordat ik nepwimpers droeg tijdens mijn bruiloft, 3,5 jaar geleden. Ze bleven twee weken zitten en dus zag ik mijzelf twee weken lang fris en uitgeslapen uit de ogen kijken. Toen ik ze verwijderde, moest ik helemaal opnieuw wennen aan mijn eigen gezicht. En omdat ik dat niet zo mooi meer vond, droeg ik vanaf toen mascara. Elke dag.
Toch zat het me niet lekker en toen ik een paar dagen last had van m’n ogen en geen oogmake-up droeg, besloot ik dat ik me niet meer helemaal moest ‘ontwennen’ aan mijn eigen gezicht. En zo besloot ik dat ik op zondag nooit oogmake-up draag. Ik probeer op de zondag helemaal geen make-up te gebruiken, alleen gebruik ik wel altijd wenkbrauwpoeder. Sorry. Ik vind m’n wenkbrauwen anders te onzichtbaar en dan irriteer ik me de hele dag aan mijn gezicht. Sinds mijn 16e maak ik mijn wenkbrauwen al (ietsje) donkerder en dat is echt niet voor niks.
Dus bíjna make-up loos.
De leukste familie van Instagram
Misschien was het je al opgevallen, maar ik zit weer ietsje vaker op Instagram. Dat komt omdat ik Facebook eigenlijk niet meer gebruik en het toch leuk vind om soms een beetje doelloos te scrollen. Op Instagram heb ik me nooit heel erg thuis gevoeld, dus ik vergeet het gewoon vaak (waardoor verslavingsgevaar is geweken) en voel verder geen druk of iets dergelijks. Maar nu ik weer even terug ben, realiseerde ik me ineens weer waarom ik Instagram eigenlijk best leuk vond. Ik volg namelijk twee accounts (deze en deze) van absoluut dé leukste familie van Instagram. Ik vind hun foto’s (met name de moeder) echt zo goed en ik word er altijd blij van. Check snel bovenstaande links en word ook verliefd! (ik hoef er verder niks over te zeggen, want je ziet vast meteen waarom ze zo leuk zijn).
Nou, dat was het weer, tot volgende week. Wat zeg ik… tot volgend jaar! En fijne jaarwisseling gewenst natuurlijk en een top 2019!
<<< #4 • Zolder update • Bullet journal • Eindejaarsblues || #6 • Goede voornemens • De wens van een 7-jarige >>>
Dag Lilian,
Het zijn weer herkenbare dingen waar je over schrijft. Ik heb het al vaker gezegd, maar zeg het nog maar eens: ik vind dat je leuk schrijft over je leven en over je gezin. Het is leuk om je te volgen in jouw leven en denken.
Je schrijft over de puzzel; dat doen wij altijd met de dr. Denker uit het dagblad. We doen dit live, via FaceTime en via een Whattsapp met mijn zusje en nichtje. Meestal hebben we hem dan in 2 dagen opgelost. Al weken van te voren verheugen we ons hierop en hebben we hier contact over.
Ook zeer herkenbaar is je verhaal over de make up loze zondag. Ik doe dit ook altijd. Op zondag heb ik de bril op (in plaats van contactlenzen) en draag ik geen make up. Zo geef ik mijn ogen wat rust en hoop ik dat ik nog heel lang mijn lenzen ( met lees gedeeltes) kan gebruiken. Voor de wenkbrauwen heb ik een oplossing: die verf ik zelf regelmatig. De verf (TANA) koop ik gewoon bij de ETOS. Heel handig. Ik ga ook niet zonder make up de deur uit, want ik ben ook zo kleurloos van mezelf.
En last, but not least: de E reader: dit vind ik de uitvinding van de eeuw. Vroeger sleepten we ons een breuk met boeken. Ik weet nog de rugzak vakanties die ik deed. We namen Engelse pockets van Pinquin mee, en ruilden die onderweg. Nu neem ik een hele bibliotheek mee in een paar centimeter. Heerlijk. Ik zet de boeken ook op mijn iPad. Omdat ik slecht slaap, lees ik veel ’s nachts. Dan zet ik mijn pad op zwart met witte letters en dim het licht. Ik kan lekker lezen en Herman kan lekker slapen. Perfect.
Dag Dicky, bedankt voor je uitgebreide reactie 🙂
Wij deden vroeger ook altijd de Dr Denkerpuzzel, maar dat is toch minder leuk als je huisgenoten niet mee doen. We (m’n vader en ik) hadden ons dit jaar voorgenomen om hem via skype samen te maken, maar dat was ik vergeten.
Wat goed dat je eens per week je lenzen uit doet. Zou ik eigenlijk ook moeten doen, maar moet even een goede bril kopen. Zou voor ’s avonds ook beter zijn.
Ja, die e-reader is voor ’s nachts ook perfect! Wat ik al wel eens deed is luisterboeken luisteren ’s nachts, daar heeft Yuri dan ook geen last van.Ik gebruik de e-reader nu ook als ik door de soep zit te roeren of tijdens reclames, lees echt veel meer dan vroeger.