Succes. We willen het allemaal. En we willen vooral dat anderen zien dat we het hebben. Althans, zo lijkt het soms. Het hebben van succes is fijn, maar alles wat je moet doen om succes te krijgen maakt eigenlijk ontevreden. En jaloers.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik het heerlijk vind om podcasts te luisteren van succesvolle mensen. Niet zozeer om mij over de streep te trekken om ook succesvol te worden, maar om te luisteren hoe ze eerst driehonderd keer op hun bek zijn gegaan. Wat dat is toch wel het verhaal van praktisch iedereen die succesvol is, niemand gelooft in ze, maar zij wel. Maar eerst struikelden ze big time.
Waarom ik dat leuk vind om te horen is niet uit leedvermaak of gebrek aan gunfactor, maar ik denk dat dat een beetje mijn ding is in het leven: durven struikelen. Durven om een kant op te gaan die iedereen vreemd vind. Waar mensen je voor waarschuwen. En er dan toch voor te gaan.
Althans, ik hoef niet per se ergens naartoe, maar het lijkt me gewoon heerlijk om dingen te doen zonder me druk te maken over wat anderen daar ‘wel niet van zouden vinden’. Dat kan ik namelijk nu (nog) niet.
Er is echter een grote keerzijde aan de streven naar succes. Het betekent namelijk dat je nu niet succesvol bent.
Wat deden succesvolle mensen voor ze succesvol waren?
En dat brengt mij bij de vraag of succesvolle mensen ook een weg zijn gevolgd naar succes of dat ze gewoon op een ochtend wakker werden en dachten: “Motherf*cker, wat heb ik het eigenlijk meestelijk voor elkaar! What happened?” Of hadden ze juist heel duidelijk een doel voor ogen en leek deze droom door kleine succesjes steeds meer haalbaar? Of hadden ze gewoon geluk? Want let’s face it, sommigen hebben ook gewoon geluk om net op het goede moment op de juiste plek het juiste uit te vinden of te verkopen.
Ik geloof in ieder geval niet dat succesvolle mensen her en der hele dure cursussen zijn gaan volgen en daardoor de juiste snaar hebben weten te raken voor succes. Die cursussen leveren je hoogstens wat zelfvertrouwen op, dat een goed dagboek en kritische vrienden je ook kunnen geven.
Succes of ijdelheid?
Een aanbieding voor een hele dure training zette mij aan het denken. Op de voorkant van een pamflet vijf ‘succesvolle’ vrouwen. Mooie gemake-upt, goed verstand van mode, de juiste maten en een arrogante oogopslag. “Als je daar tientallen euro’s voor neertelt, wil je dan succesvol worden”, vroeg ik me af. “Of wil je er gewoon ook zo mooi uit zien? Ook zoveel zelfvertrouwen hebben?” Zijn die vrouwen daadwerkelijk succesvol of willen ze gewoon laten zien hoe mooi ze zijn?
Waarom ik de categorie ‘succes’ hebt verwijderd
Maar het punt is. Als je streeft naar succes, dan ben je dus eigenlijk ontevreden. Dan vind je het NU niet goed genoeg. Dat hoop je dat alles anders wordt. Dan leef je de toekomst, die er misschien nooit gaat komen. Als je echt succesvol wilt zijn, dan kan dat alleen vandaag. En niet over twee maanden of over drie jaar.
En daarom voel ik me niet meer goed bij het idee dat ik mensen zou kunnen vertellen hoe ze succesvol kunnen worden, zoals dat lijkt wanneer je een categorie hebt die zo heet. Te meer omdat mijn eigen ‘succes’ vooral een kwestie is geweest van veel struikelen, twijfelen en heel veel geluk. Dat eerste is overigens ook het thema in praktisch alle artikelen die onder deze categorie vielen 😉
Dus mijn laatste advies wat dit betreft: struikel. (en sta op)