M’n eerste roman: een zomer-update

Ik had jullie een update beloofd over hoe het gaat met het schrijven van mijn roman. Bij deze. Nog steeds ben ik netjes twee avonden per week aan het schrijven. En dit is hoe het gaat.

Het verhaal zoals het zou moeten lopen is in grote lijnen af. Ik zit inmiddels op zo’n 75.000 woorden. Omdat ik het document in drie stukken heb opgedeeld (anders heeft hij zo’n moeite met laden), is het moeilijk precies bij te houden. Bovendien herschrijf en schrap ik veel, dus is het sowieso niet zo leuk om dat bij te houden momenteel. 😉

Een paar maanden geleden merkte ik dat ik niet (meer) zo enthousiast was over het boek als ik zou moeten zijn. Dat ik zelfs in mijn hoofd al bezig was met een tweede roman. Alleen, de eerste schrijf je maar één keer en dat is ook vooral een leerproces. Dus besloot ik om mijn mindset te veranderen en gewoon te gaan schrappen en veranderen totdat ik wél weer trots zou zijn op het verhaal. Bij een eerste roman is dat risicovol, omdat je ook weer niet te perfectionistisch moet zijn. Want dan komt het boek nooit af.
Inmiddels denk ik wel een beetje te weten wat er aan schort en wat dus beter moet. En als ik dát heb gedaan, zou het boek in principe klaar moeten zijn. Het scheelt dat Yuri ook meeleest en feedback geeft, waardoor ik beter kan inschatten wat mijn goede en sterke punten zijn. Maar nu wordt het misschien een beetje wazig, dus even concreet wat dingen die heb veranderd.

De hoofdpersoon is beter uitgewerkt
Ik had al snel door dat het verhaal an sich niet verkeerd was, maar de hoofdpersoon was nog een beetje te eendimensionaal. Voor mij niet, maar voor de lezer wel. Daarom heb ik een uitgebreid profiel van haar geschreven en heb ik één van de bij-personen een prominentere rol gegeven, waardoor mijn hoofdpersonage beter te begrijpen is. Daarnaast heeft ze nu een mailvriendin, waardoor ze ook zelf persoonlijke dingen kan delen en komen er meer herinneringen in het boek, zodat lezers haar verleden beter begrijpen.

Het aantal verhaallijnen is teruggebracht
Een buurman die een eigen verhaallijn had, komt nog wel voor in het boek, maar heeft geen eigen verhaal meer. Ook is er een hele familie geschrapt, die nog wel bestaat in het boek, maar geen deel van het verhaal meer uitmaken. Ze hebben ook geen naam meer. In plaats daarvan ligt er meer nadruk op de enige persoon uit die familie die belangrijk is voor het verhaal.

De volgorde is aangepast
Eigenlijk had ik een hele lange aanloop naar een bepaalde gebeurtenis en die is nu korter. In plaats daarvan is de gebeurtenis zelf uitgebreider en komen sommige thema’s later pas aan bod in plaats van bij de introductie. Lastig om uit te leggen, maar geloof me dat het verhaal er beter van wordt 😉

Dus op zich heb ik een helder beeld van het boek en hoe het moet worden. Alleen vind ik het nog wel erg moeilijk om echt in de psychologie van mijn hoofdpersoon te duiken en dat uit te diepen. Ik wil niet dat het boek oppervlakkig wordt, maar dat is nog best lastig. Ik kan me ook voorstellen dat ik eerst de eerste versie afschrijf en dan een cursus psychologie ga volgen. Of er gewoon goed over ga lezen en nadenken en dat dan in de tweede versie ga verwerken.

De conclusie na bijna een jaar schrijven

De conclusie na bijna een jaar schrijven (met een paar maanden pauze) is dat dit boek toch vooral een leerproces is en dat het schrijfproces dus wat langer zal duren dan bij de volgende boeken, vermoed ik. Het leren schrijven van een roman is toch ook vooral doen. Daarnaast heb ik voldoende naslagwerken om me te helpen, Maar het echte werk speelt zich toch vooral af in je hoofd en gelukkig heb ik genoeg ‘droom-tijd’ om te bedenken hoe ik dingen beter kan maken. En dat blijft toch een geweldig proces.

Het duurt dus nog even, maar dan heb ik ook een boek om trots op te zijn.

Lees ook: Ik schrijf een boek
…en: M’n eerste roman: het gaat zo goed!