Ga naar de inhoud

Hoe het glas halfvol wordt (na veel oefenen)

vastenperiode, halfvol,

Herken je het dat als jij een witte passat koopt, dat je die ineens overal ziet rijden? Omdat je er nu op let. Nou, precies dit is het verhaal van het glas dat halfvol of halfleeg is.

Toen ik halverwege de twintig was, wist ik het allemaal niet meer. Ik had mijn studie afgerond, kon geen baan vinden die daarop aansloot en vond mijn tijdelijke baantje echt deprimerend. En toen vertelde iemand mij waarom ik het eigenlijk niet meer zag zitten. Waarom ik zo negatief dacht.

Ik zag namelijk alleen maar negativiteit, omdat ik daar naar keek. Zoals een nieuwe eigenaar van een auto zijn eigen auto overal ziet rijden. Zoals iemand die gaat trouwen overal bruidsjurken ziet hangen. En zoals mensen die denken over kinderen, die ook ineens overal zien.

Een filter, omdat het anders te ingewikkeld wordt

Het is gewoon een filter van je hersenen, omdat je nu eenmaal niet alles kan zien. Niks geks, niks ingewikkelds en zeker stuurbaar! Oké, dat laatste zag ik nog niet zo snel gebeuren in de eerste instantie. Ik was eigenlijk mijn hele leven een vrij negatief persoon geweest en het zat in mij, er was geen redden meer aan. Dacht ik toen.

Toch ging ik het proberen als ik het weer niet zag zitten. Ik keek niet naar moeilijkheden, maar naar kansen. Ik keek niet naar de irritante dingen in mensen, maar naar hun aandoenlijkheid. Ik keek naar mooie dingen. Niet naar de donkere wolken als het regende, maar naar de bloemen die er nog mooier uitzagen na die regenbui. Ik probeerde het. Jarenlang, elke dag opnieuw. Ik vond het zo leuk dat ik het bleef doen.

Positief denken: ineens hoef je er geen moeite voor te doen

Positiviteit. Hoe het glas halfvol wordt
Deel dit artikel op Pinterest
En ineens realiseerde ik me dat het helemaal niet moeilijk meer was. Hoewel ik me er in het begin echt toe moest zetten, veranderde dat en ging het vanzelf. Nu denk ik dat ik altijd wel positief ben geweest. Dat ik hoogstens af en toe een moeilijke periode heb gehad.

Zo nu en dan heb ik een dip. Dan denk ik dat mijn hele wereld instort. Want ik ben een vrouw 😉 Maar dan weet ik dat het maar een dip is. Dat de wereld niet vergaat, ik best wel wat dingen goed kan en niemand gek van me wordt, maar dat het gewoon een hormoonding is ofzo. En dat het morgen weer over is. En dat ik dan weer geniet van de geur van regen en hoe mooi de bloemen daar van worden.

Hoe positief ben jij?

Lees ook: Mijn positiviteit-dagboek
…en: Vijf momenten om dankbaar te zijn

6 reacties op “Hoe het glas halfvol wordt (na veel oefenen)”

  1. Nu ik druk doende ben een burn-out te blussen lijkt het wel of iedereen in mijn omgeving wel eens een burn-out heeft gehad. Dus ja… Ik herken het wel een beetje. 🙂

    Het filter doet mij ook denken aan iets waar ik vandaag zelf aan dacht:
    “Als je doet wat je deed krijg je wat je kreeg”

    Het is goed om je filter af en toe te evalueren.

    1. Da’s ook een goeie! Sowieso goed om te evalueren inderdaad. Was vandaag bij de sportschool en de tv viel uit en tja dan moet je toch ergens over nadenken. Dat soort momenten hebben we soms wat te weinig (totdat je een burnout krijgt misschien ;-))

  2. Mijn glas is al jaren altijd half vol. Ik ben iemand die eigenlijk altijd positief is ingesteld en de dingen makkelijk kan relativeren. Ik probeer juist dankbaar te zijn voor alles wat op mijn pad komt. Mooi artikel!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *