Zoals veel mensen van mijn generatie, ben ik niet erg goed in niks doen. Hoe graag ik ook ontspannen mediteer, mindfulness betekent voor mij ook, NU dingen doen. De momenten benutten.
Dus als je door een hittegolf ineens geen dingen meer kunt doen, dan leer je.
Omdat ik van nature vrij rustig ben en ik door mijn chaotische brein alles stap voor stap moet doen, word ik denk ik niet snel overspannen. Daarnaast dwingt mijn gebrekkige motoriek mij ertoe dat ik me zelden haast. Maar ik doe dus wel dingen. Altijd.
Totdat het ineens heel warm wordt en je bij jezelf toegeeft dat het niet gaat lukken om alles te doen wat je normaal gesproken doet. Omdat het fysiek niet kan, omdat je gezin je nodig heeft voor steun en om de simpele reden dat alles een beetje stil staat door de hitte en er dus minder van je wordt verwacht. Het was een soort examen in iets dat ik al langer aan het leren ben, om niet altijd iets te doen. Ook tevreden te zijn als ik geen targets haal of lijstjes kan afwerken.
Lees ook: Een ‘slow’ weekje (zonder social media, nieuws & ‘verbeter jezelf in 3 stappen’)
Niks doen op de ‘nationale plak-nacht’
Zo zat ik op de nationale ‘plak-nacht’ in een bad in een hotelkamer met airco (ja echt, wat hadden we dat lekker geregeld he, mhuahahah!), te wachten tot er weer een dag was verstreken. Eerst las ik een paar tijdschriften, maar die werden steeds nat, dus staarde ik maar naar mijn tenen die net boven het bad uitkwamen. ‘Ik lig hier’, dacht ik ‘en er gebeurt niks.’ Al drie dagen niet zelfs. Ik luisterde naar mijn ademhaling en ik ontspande. En ik besloot dat ik daar eigenlijk best goed in ben: dingen accepteren. Ik ben niet zo goed in ‘niks doen’ omdat dit zogenaamd zo goed voor je zou zijn. Daar word ik kriegel en onrustig van.
Maar als je er niks aan kunt doen, dan kan ik dat eigenlijk prima: niks doen.
Lepeltheorie
Ik las veel. Dus zo ‘niks’ deed ik ook weer niet. Maar ik benutte mijn ‘lepels’ nuttig. Lees hier meer over de lepeltheorie, die meer uitlegt over de beperkte energie van chronisch zieke mensen. Ik ben gelukkig niet ziek, maar ik had door de warmte en het gebrek aan energie ook maar een beperkt aantal lepels. En die zette ik vrij strategisch in.
Ik ben kortom geslaagd voor mijn examen in niks doen. Als ik niet anders kan. Als ik het moet accepteren, dan kan ik het prima.
Hoe heb jij de hittedagen overleefd?
Lees ook: Wachtend op de vloed
…en: Slow living: Even ‘Ho!’ in de dagelijkse flow