Ik deel weer eens een update over mijn eerste roman, waarvan ik de eerste versie aan het eind van dit jaar af wil hebben. Hoe gaat het? En ga ik het eind van het jaar halen?
Als je niet weet waar ik het over heb, lees dan eerst dit artikel. Hieronder lees je hoe het ging.
Een korte pauze
Nadat ik voortvarend van start was gegaan en netjes elke week een avond uittrok om te gaan schrijven, kreeg ik ineens een nieuw idee, namelijk deze: Het schrijven van mijn familiegeschiedenis. En toen had ik het ineens heel druk, aangezien ik die projecten, én MindStones in de avonduren moet doen (want overdag werk ik aan Historiek). Daarom besloot ik om de roman even on hold te zetten, aangezien het familieproject voorrang had, want daar zijn andere mensen bij betrokken.
Ik miste het schrijven aan m’n roman echter toch en ineens vroeg ik me af of ik niet met het verkeerde project was gestopt. En daarom besloot ik om (tijdelijk) te stoppen met MindStones en me alleen nog te richten op mijn twee schrijfprojecten: m’n familiegeschiedenis én m’n roman. Een aangezien de familiegeschiedenis afhankelijk is van de tijd van anderen, heb ik daar nu niet zoveel werk aan en werk ik dus eigenlijk vooral aan m’n roman.
Hoe gaat het schrijven?
En hoe gaat het dan met schrijven? Het gaat heel erg goed. Ik vind het echt zó leuk om te doen. Ik snap niet dat ik dit niet eerder heb gedaan. Als ik begin, dan blijf ik bezig en in al die maanden heb ik maar 1,5 avond gehad dat het echt niet ging (en dan ging ik karakters uitwerken of m’n tijdlijn nog eens goed na). Ik heb ook geen motivatieprobleem, want waar ik me bij MindStones soms een beetje schuldig voelde ten opzichte van m’n gezin als ik er veel tijd aan kwijt was, heb ik dat nu helemaal niet. Want ik maak echt iets moois en ik weet zeker dat m’n gezin straks trots is. Ik ben het in ieder geval. Het klinkt erg lyrisch, maar dan ben ik ook. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo het gevoel heb gehad dat ik ergens voor gemaakt was, als voor het schrijven van deze roman.
Vroeger zeiden mensen altijd wel dat ik ‘leuk kon schrijven’, maar ook met mijn fantasie blijkt niks mis. Ik geniet er echt zelf van wat ik bedenk, ook omdat het vaak dingen zijn die ik ooit heb gehoord of heb meegemaakt. Ik gebruik mensen die ik ooit heb ontmoet, boeken die ik ooit heb gelezen. Of onbekende mensen waar ik ooit een eigen verhaal omheen heb bedacht. Ik dacht altijd dat je eerst levenservaring moest hebben om een boek te schrijven, maar ik blijk toch al meer ‘ervaring’ te hebben dan ik dacht. Vaak zijn het dingen waar ik over heb gehoord en fantasieën die ik ooit al eerder had tijdens één van mijn dromerige momenten.
En dan nog een derde dingetje wat ik ook geweldig vind, me inleven in andere mensen: mijn karakters. Hoewel de hoofdpersoon wel een beetje op me lijkt heeft ze dingen meegemaakt waar ik geen weet van heb. Dat geldt voor de meeste personages. Ik vind het geweldig om me helemaal voor te stellen hoe dat moet zijn. En ik merk dat mijn personage helemaal een natuurlijke ontwikkeling mee aan het maken is in het boek. Wist ik ook niet dat ik dat kon.
Waar ik dus dacht dat ik een roman moest schrijven, omdat ik hou van schrijven, weet ik nu dat ik een roman moet schrijven omdat ik:
- Hou van schrijven
- Hou van m’n eigen fantasie
- Hou van me inleven in andere mensen
Lig ik op schema?
Door de korte pauze lig ik niet helemaal op schema natuurlijk en moet ik 2/3 avonden in de week schrijven om het aantal woorden te gaan halen. Maar tegelijkertijd weet ik niet of ik het aantal woorden ga halen, omdat ik nu al weet dat deel 1 van mijn boek uitgebreider moet (terwijl ik al schrijf aan deel 2 (van 3)). Dus mijn eerste versie – die dus af moet zijn – is een beetje discutabel: moet ik dan deel 1 ook uitgebreid hebben of moet de verhaallijn af zijn? Maar ik ga er nog steeds voor om hem eind van het jaar af te krijgen, alleen al omdat ik dan een goed excuus heb om weer een avond te schrijven.
Mijn planning
Mijn planning is waarschijnlijk niet zoals het hoort. Ik heb besloten om eerst een ruwe versie te schrijven zónder research. Ik ken mezelf en als ik teveel onderzoek doe, dan duurt alles lang, ga ik twijfelen en dan wordt het hem niet. Ik heb daarom besloten dat ik éerst vertrouw op m’n eigen fantasie en inlevingsvermogen en als deze versie af is, dan ga ik research doen. Ik ga onder meer twee boeken lezen van vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt, maar ik ga ook meer leren over plotschrijven, spanningsopbouw etc, zodat het een professioneel boek wordt.
Hierna, ergens in maart vermoed ik, leg ik het hele boek twee maanden opzij. En dan in mei ga ik al mijn tijd besteden om de eerste versie af te maken die ik kan laten lezen aan anderen. En dat is natuurlijk wel spannend, want ik ben zelf wel heel enthousiast, maar voor hetzelfde geld blijk ik toch eigenlijk niet te kunnen schrijven… Je weet het niet!
En dat boekenbal enzo?
Mijn doel is dat ik wel een uitgever vind voor het boek, omdat ik denk dat het boek leuk is om te lezen en ik hoop dat veel mensen dat doen. Maar ik merk ook dat ik het schrijven an sich al zo leuk vind, dat ik stiekem wel eens denk: als niemand het wil lezen, maar ik vind het wel heel mooi om te schrijven dan is het toch ook goed? Ik heb immers een inkomen. Maar goed, eigenlijk hoop ik toch op een groot publiek en dat ze net zo genieten van mijn karakters als ik. En een uitnodiging voor het boekenbal tegen die tijd en veel inkomsten, zodat ik al m’n tijd kan vullen met het schrijven van heel veel boeken.
En sorry voor het gebrek aan bescheidenheid, ik heb dit zelf ook nog nooit meegemaakt 😉
Wil je de ontwikkelingen volgen? Volg me dan op Instagram, waar ik in de stories mijn hoogtepunten deel. En schrijf je in voor m’n nieuwsbrief, dan krijg je elke maand een update.
Lees ook: Ik schrijf een boek
…en: Ik beschrijf m’n familiegeschiedenis
Wat fijn dat je er zoveel plezier aan beleeft! Ik ben benieuwd naar het resultaat 🙂
Dank je, ik hoop dat je het tegen die tijd in elke boekhandel kunt kopen 🙂
Wat goed dat je naar je hart geluisterd hebt en verder bent gegaan met je roman. Fijn dat het schrijven zo goed gaat!
Ja he. Ik ben er ook erg blij mee 🙂
Lekker bezig dus. Fijn te lezen dat het je zoveel voldoening geeft.
Wat ben je goed bezig! En supermooi dat je bewust de tijd neemt om aan je boek te werken én er zo veel plezier aan beleeft. Dat laatste is natuurlijk het belangrijkst. Ik ben onwijs benieuwd naar het resultaat uiteindelijk.
Wat een leuke blog heb je, ik kom hier net voor het eerst en ga zo even verder lezen :). En wat fijn dat het schrijven van je roman zo goed gaat. Ik ben hier vorig jaar mee begonnen, maar na 10.000 woorden afgehaakt omdat het verhaal niet klopte in mijn hoofd. Nu kriebelt het nog steeds om weer iets te gaan schrijven!
Dank je wel. Bij mij duurde het ook even, voordat ik zo ver kwam. Het verhaal dat ik nu schrijf heb ik zo’n 7 jaar geleden verzonnen, dus misschien dat het verhaal nog eens gaat kloppen in je hoofd.