Het leven zoals het is

De wekker die gaat in het donker. Een slaperig hoofd. Vijf minuten snoozen en dan sloffen naar de douche. Douchewater op je gezicht. Een to do lijst in je hoofd.

Een knoop in je haar als je borstelt, zoeken naar een nieuw elastiek. Een traptree over slaan op de trap. Op de klok nog één keer checken of je echt om de juiste tijd wakker bent geworden. Een mijmering. Een huis dat ontwaakt, een zon die opkomt. Een roodborstje in de tuin.

Het leven zoals het is.

De pindakaaspot die kwijt is, teveel boter aan je mes en lekker snoepen van de kaas. Een ‘gezellig’ ontbijt terwijl je elkaar nog niets te melden hebt. Rommel van gisteren, een plant die groter wordt, een kapotte fietslamp. Een appel in de tas. Een flinke regenbui en doorweekte kleren.

Het leven zoals het is.

Een kop thee. Een etenslucht dat leidt naar de buurvrouw. Een te koud toilet. Een buurmeisje dat chagrijnig met de hond loopt in de regen. Een vlek op de vloer en een vaatdoek die hem schoonmaakt. Een poes in de tuin. Een volle wasmand. Een foto van mensen die al lang dood zijn.

Het leven zoals het is.

Een fietstocht, een zonnetje dat terug is. Een brief in de bus, een bekende tegenkomen en stiekem iets meer chocolade nemen dan je van plan was. Een plant die dood is. Een glas wijn en een boek. Het licht weer uit doen. In bed liggen. En daarna in je onderbroek weer naar beneden lopen, omdat je niet zeker weet of je de verwarming wel uit hebt gedaan.

Het leven zoals het is. Zonder media.