Januari is inmiddels een paar dagen oud en dus zullen er inmiddels al wel wat voornemens gesneuveld zijn. Maar betekent één keer falen dat je voorgoed heb gefaald? Of kun je gewoon opnieuw beginnen?
Eén van de fijnste dingen aan mindfulness vind ik de gedachte dat alles voorbij gaat. Als je je slecht voelt, is dat altijd maar tijdelijk. En dan heb ik het niet over een paar weken, maar een paar minuten. Zelfs als iemand is overleden wordt er ergens weer een keer gelachen. Of is het leed even vergeten. En zelfs voor mensen die net gehoord hebben ernstig ziek te zijn gaat het leven – bij vlagen – gewoon door en vergeten ze de ellende. Het is gewoon onmogelijk om non-stop verdrietig te zijn. Tenzij je een depressie hebt misschien, maar dat weet ik (gelukkig) niet.
Als je mindful in het moment leeft, dan is het verleden en de toekomst dus een stuk minder belangrijk. En dat heeft nog een ander voordeel. Als je hebt gefaald kun je het namelijk gewoon weer opnieuw proberen.
Eén keer gefaald is altijd gefaald?
Wij ingewikkeld denkende mensen maken er soms zo’n heisa van. We voelen ons teleurgesteld en verdrietig als iets niks in één keer lukt en omdat we ons nu eenmaal niet verdrietig willen voelen, accepteren we ons verlies als een feit. Of we vertellen onszelf dat we toch niks kunnen, want het is al zo vaak mislukt. ‘Zie je wel,’ bevestigen we ons eigen idee. Maar dat is wat het is: een idee. Een gedachte, maar absoluut geen feit.
Hoeveel stoppogingen met roken hebben mensen gemiddeld gedaan voordat het lukte? Ik weet de cijfers niet, maar bij mij waren het er flink wat. En toch probeerde ik het gewoon opnieuw, totdat het lukte (bijna tien jaar geleden overigens).
Had je een goed voornemen en is dit (alweer…) mislukt? Besluit dan deze keer om het nog een keer te proberen. Als je het wilt tenminste. Als je het niet wilt, dan lukt het sowieso niet. Maar dus niet omdat je het niet kunt, maar omdat je het niet wilt.
Als je wilt mag je zo vaak proberen als je wilt. Niet omdat ik dat schrijf. Maar omdat er niemand is die zegt dat het niet mag…
Lees ook: Mindfulness | Wat is dat nu eigenlijk?
…en: Alles gaat voorbij
Wat een mooi artikel. ‘Tenzij je een depressie hebt misschien, maar dat weet ik (gelukkig) niet’, kwam wel even binnen, wat dat weet ik helaas maar al te goed. De dagen kunnen zo onwijs donker zijn door mijn depressie. Maar ondanks dat geloof ik ook dat ik hier wel weer uit kan komen. Het is een lange weg, maar dat betekent niet dat het niet mogelijk is.
Ik realiseer me altijd heel goed dat 90% van mijn tips op deze website niet werkt als je psychisch niet in orde bent. Daarom ben ik me momenteel ook aan het oriënteren om geld dat ik (in de toekomst) verdien met de blog te doneren aan een organisatie die wél kan helpen. Want zoals gezegd, ik ben me er vaak van bewust dat er een hele groep mensen niks heeft aan mijn advies.
Mooi artikel. Ik denk zelf dat je altijd opnieuw kunt starten, met de juiste mindset.
Dat denk ik ook. Er is niemand die het zo ingewikkeld maakt als wij zelf 😉