Anna zit momenteel op zwemles en dat is voor mij een bron van heel veel inspiratie over levenslessen (dus hou je vast komende tijd, want ze zit er nog wel even op, vermoed ik…). Eén daarvan is deze: ‘Dingen zijn waardevoller als het moeite kost’
Ik kan mij nog goed het moment herinneren dat Anna voor het eerst los fietste. Nu kan iedere ouder zich dat vermoedelijk wel herinneren, maar ik denk dat niet veel mensen zó trots waren als ik. Waar sommige kinderen zo wegfietsen en anderen het in een halve middag leren, was het voor Anna best een dingetje.
Want Anna is voorzichtig. En dat werkt niet met fietsen, want als je ‘voorzichtig’ fietst, dan valt je fiets om. Enfin, uiteindelijk leerde natuurlijk ook Anna fietsen en ik was zo trots op haar. Omdat ze zoveel middagen in haar eentje op straat had geoefend, zoveel grenzen had verlegd en zoveel angsten had overwonnen.
En ik dacht: Dingen zijn waardevoller als het moeite kost.
En ook met zwemmen is deze voorzichtig houding een beetje een spelbreker. Want voor zwemmen moet je watervrij zijn en dat laatste is iets moeilijker in Anna’s geval. Bovendien had ze een flinke watervrees. Dus waar andere kinderen hun eerste zwemles als een torpedojager door het water gaan, had Anna heel veel oefeningen in de gootsteen nodig voordat ze überhaupt met haar mond onder water durfde. En dus ging ze elke week haar grenzen verkennen. Elke week en ook thuis oefende ze weer iets nieuws, elke week verlegde ze die grenzen en overwon ze haar angsten. En toen ze vorige week – na zeven maanden – als een torpedojager door het water suisde was ik zó trots!
En ik dacht: Dingen zijn waardevoller als het moeite kost.
De grootste moeite
En wat te denken van de grootste moeite tot nu toe die ik bijna zeven jaar geleden moest doen. En die negen maanden daarvoor. Zo’n liefde-op-het-eerste-gezicht-ervaring zou toch een stuk minder magisch zijn geweest als ze er tijdens het afwassen zo even tussendoor was geglipt. Bijna onopgemerkt, pijnloos.
Echt hè. De echte waardevolle dingen, die kosten moeite 😉
Een waarheid als een koe!
Die laatste opmerking doet me erg denken aan de film Monthy Python’s The Meaning of Life, als er het zoveelste kind wordt geboren terwijl moeder afwast, en aan haar dochter vraagt om de baby even van de grond op te pakken (“get that, dear, will you?”).
Ik weet het niet, hoor… Natuurlijk is het erg fijn om ergens veel moeite voor te doen en dat het dan lukt. Maar eerlijk? Ik vind het toch veel fijner als het allemaal wat makkelijker gaat en ik geniet er net zo veel van 🙂
Haha, bestaat die scene echt? Misschien dat het dan nog wel ergens in mijn achterhoofd zat, want ik heb The meaning of Life ooit wel gezien.
De reden dat je makkelijke dingen zo fijn vind, is omdat er moeilijke dingen bestaan 😉
Nou, echt hoor. Je hebt helemaal gelijk. Je bent ook het meest trots op de dingen waar je hard voor hebt gewerkt. Dus waardevol ook zeker! Ik snap Daeniela’s punt dat het fijn is als dingen makkelijk gaat ook wel, maar of je er dan dezelfde waardering voor hebt is nog maar de vraag! Ik heb bijvoorbeeld verschrikkelijk veel moeite gehad met het behalen van mijn rijbewijs. Ik heb er knetterhard voor gewerkt en ben nog steeds zo blij dat ik vijf jaar geleden dat papiertje (of ja, kaartje was het toen al) in mijn handen gedrukt kreeg. Weet zeker dat als het me geen moeite had gekost, ik daar nu niet zoveel meer bij stil stond! Ben er alleen nog niet over uit of ik het nu moet waarderen dat een bevalling zoveel pijn doet..iets met waardevol in mijn achterhoofd houden dus ;-).
Om eerlijk te zijn had ik meer moeite met m’n rijbewijs, dan met m’n bevalling haha. Niet alleen duurde dat bij mij ook langer dan gedacht, maar ook mentaal vond ik het zwaar. Bij een bevalling hoef je niet zoveel na te denken 😉
Maar het resultaat is bij een bevalling toch wel beter. Er is ook nog zoiets als openbaar vervoer.